Najtragiczniejszy wątek nowoczesnej historii Grecji, najbardziej traumatyczne doświadczenie narodowe - Wojna Domowa - toczyła się w dwóch etapach; grudzień 1944 - styczeń 1945 i późniejszym w latach 1946 -1949. Pierwszy etap wojny domowej rozpoczął się tuż po zakończeniu okupacji niemieckiej w listopadzie 1944. W czasie prawie czteroletniej okupacji Ruch Oporu skupiał się wokół dwóch organizacji: - kontrolowanej przez komunistów - EAM-ELAS (Ethnikón Apeleftherotikón Métopon-Ethnikós Laikós Apeleftherotikós Strátos Front Wyzwolenia Narodowego - Ludowa Armia Narodowo Wyzwoleńcza ) - dowódca gen S. Serafis - EDES (Ellínikos Dímokratikos Ethnikón Strátos - Narodowo Demokratyczna Armia Grecji) - dowódca płk. N. Zervas które niekiedy współdziałały w walce z wrogiem. Król Jerzy II Po wyeliminowaniu pomniejszych organizacji wojskowych EAM-ELAS na początku 1944 rozpoczęła operację wyzwolenia północnej i środkowej Grecji a w roku 1945 sformowała w górskich rejonach Grecji rząd tymczasowy. EDES pozostawała podporządkowana oficjalnym władzom Grecji: działającemu na wygnaniu (w Londynie) Królowi oraz rządowi. Po wycofaniu Niemców w Grecji wylądowały wojska brytyjskie. W Atenach utworzono koalicyjny rząd, który rozpadł się jednak po kilku miesiącach. Powodem było wyjście z niego komunistów nie godzących się na rozbrojenie swego zbrojnego ramienia - ELAS. 3 grudnia 1944 wybuchły walki w Atenach zapoczątkowując pierwszy etap wojny domowej. Wojska Brytyjskie zdołały z wielkim trudem opanować sytuację w kraju. Komuniści musieli pogodzić się z porażką i w lutym 1945 przystąpili do rokowań. Na mocy porozumienia z 12 II 1945 zawartego w Warkizie ELAS została rozwiązana a w kraju przeprowadzono wybory powszechne (marzec 1946). Komuniści i ich sprzymierzeńcy zbojkotowali wybory, które zakończyły się sukcesem sił rojalistycznych (reprezentowanych przez partię Populistyczną). Premierem zostaje lider tej partii Konstantyn Tsaldaris (bratanek Panajotisa Tsalaradisa). 1 września 1946 w wyniku ogólnonarodowego plebiscytu zapada decyzja o restauracji monarchii, 27 września 1946 roku król powraca na tron... Pół roku później w kwietniu 1947 król Jerzy II umiera a jego następcą zostaje syn Paweł. Komuniści przechodzą do podziemia a wojna domowa wybucha ponownie z całą siłą. Powstaje nowa armia komunistyczna (Armia Demokratyczna - dowódca gen. Markos Vafiadis), która w 1948 roku liczyła ponad 35 000 żołnierzy zorganizowanych w 9 dywizjach i mniejszych jednostkach. Armia rządowa została zorganizowana i uzbrojona przez Brytyjczyków. Od 1947 zadania zaopatrywania armii rządowej przejęli amerykanie działający w myśl doktryny Trumana. Armia rządowa szybko zaczęła rosnąć w siłę osiągając stan ponad 200.00 żołnierzy. Pod koniec 1947 komuniści panujący nad północnymi terenami Grecji formują tam ponownie rząd tymczasowy. Silniejsza i lepiej uzbrojona armia rządowa (lotnictwo, artyleria) zaczęła odnosić sukcesy wypierając komunistyczną partyzantkę w coraz bardziej w górzyste tereny. Po odcięciu dróg zaopatrzenia wiodących z Jugosławii (po "schizmie" Tito) komuniści musieli skapitulować. Wielu z nich udało się na emigrację, wywieziono też wiele małych dzieci. Wielu z emigrantów osiedliło się w Polsce, która w czasie wojny domowej wspierała komunistów greckich. W wyniku bardzo okrutnej wojny zginęło ponad 100 000 żołnierzy i ludności cywilnej. M.in. straty armii rządowej wyniosły 12 777 zabitych (w tym 1032 oficerów), 4527 zaginionych, 27 000 rannych